Oprecht

In de voorgaande twee bijdragen ging het over een pak Optimel en een zak chips. Het pak Optimel zorgde voor een terecht ontslag op staande voet. De zak chips bracht redding. Nu gaat het over een hap uit een donut. Je moet als werknemer toch even proeven of de dingen die je verkoopt ook lekker zijn? Dat klinkt wel sympathiek. Toch kon de werkgever het niet waarderen.  

Proeverijen
Het ging om een vrouw die sinds 2000 werkte bij supermarkt Deen als verkoper. Deen gebruikt een huishoudelijk reglement met daarin afspraken die gelden voor alle werknemers. Zo stond er in dat je in de winkel en het magazijn niet mocht drinken of snoepen. Ook mag je geen proeverijen in de winkel eten. Verderop was bepaald dat bij diefstal door de werknemer er een ontslag op staande voet volgt.
 
Donut van Deen
Deze werkneemster had begin 2015 al een waarschuwing van Deen gehad. In juli 2016 volgde een tweede waarschuwing en eind december 2016 de derde. Uiteindelijk bleek dat niet genoeg om de vrouw op het rechte pad te krijgen. Op 20 januari 2017 wordt ze geschorst omdat ze zonder toestemming een donut van Deen had gegeten. De werkneemster was zo vriendelijk om een dag later te erkennen dat zij een hap van de donut had gegeten. Ze gaf daarbij aan dat ze naïef was. Het was nooit de bedoeling geweest om Deen te benadelen. Mevrouw wilde de donut proeven omdat het om een nieuw product ging.
 
Verwijzing naar eerdere waarschuwingen
Voor Deen was die erkenning mooi. Twee dagen later is werkneemster op staande voet ontslagen. Er was geconstateerd dat de vrouw in het magazijn een hap had genomen van een gevuld donutbroodje, terwijl die donut niet was gekocht en betaald. In de ontslagbrief werd nog verwezen naar de eerder waarschuwingen. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Helaas.
 
Grove schending
In de procedure die volgde moest de kantonrechter zich uitlaten over het ontslag op staande voet. De eerste vraag is of er een dringende reden was voor Deen om haar op staande voet te ontslaan. Alle omstandigheden zijn dan belangrijk. De kantonrechter is heel stellig. Werkneemster heeft door het nemen van de hap uit de donut op grove wijze haar verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst geschonden. En ze was nota bene op de hoogte van het beleid en de strenge regels.
 
Er lijkt één conclusie mogelijk
Dan lijkt er nog maar één conclusie mogelijk. De kantonrechter gaat Deen gelijk geven. Werkneemster heeft zelf een risico genomen door die hap uit de donut te nemen. Pech voor haar.
 
Persoonlijke belangen
Toch moet de kantonrechter nog ingaan op de tweede vraag. Is het ontslag op staande voet dan gerechtvaardigd als je kijkt naar de persoonlijke belangen van werkneemster? Nee, zo oordeelde de kantonrechter. Werkneemster werkt al 17 jaar bij de supermarkt, zij heeft zich zeer lange tijd ingezet voor het bedrijf. Daar komt bij dat de vrouw geen werkloosheidsuitkering krijgt maar een bijstandsuitkering zal moeten aanvragen. Mevrouw is alleenstaand ouder en heeft een eenzijdig arbeidsverleden. Dat maakt het lastig om weer een nieuwe baan te vinden.
 
Ernstig verwijtbaar gedrag
Het ontslag is toch niet terecht gegeven. Kon de vrouw dus terug naar de supermarkt om te werken? Supermarkt Deen had zelf een verzoek ingediend bij de kantonrechter dat de arbeidsovereenkomst alsnog moet worden ontbonden vanwege het verwijtbaar handelen van werkneemster. Geen ontslag op staande voet, maar een ontslag via de kantonrechter. Daar gaat de kantonrechter in mee. Werkneemster heeft verwijtbaar gehandeld. Ernstig verwijtbaar zelfs. Ze is meermaals gewaarschuwd en ging toch door met haar gedrag. Er komt een einde aan de arbeidsovereenkomst met Deen. Mevrouw kreeg nog 50% van de transitievergoeding mee en daarmee was de zaak klaar.
 
Laatste keer ontslag op staande voet?
Misschien denk je wel: gaat het nu al weer over een ontslag op staande voet? Als je er nog één keer over schrijft, dan… Wees gerust. Drie bijdragen over een ontslag op staande voet wegens een bagatel is voor nu genoeg. De besproken zaken laten zien hoe verschillend een ontslag op staande voet kan uitpakken. Bij de zaak met het pak Optimel was er een dringende reden en was het ontslag gerechtvaardigd. Bij de zak chips was er wat onduidelijkheid over de dringende reden en wogen de belangen van de werkneemster zwaarder. En in deze zaak heeft de kantonrechter het over een grove schending van verplichtingen door de werknemer. In plaats van een terecht ontslag op staande voet zorgen de persoonlijke omstandigheden er uiteindelijk voor dat het ontslag niet terecht gegeven was. Er zitten altijd risico’s aan. Wees zorgvuldig en schakel tijdig!

De uitspraak van de kantonrechter van 23 maart 2017 (ECLI:NL:RBNHO:2017:2592) kunt u hier verder lezen.

Foto: Bakker Bart