Slagvaardig

Zieke werknemers. Die kennen we wel. En als een werknemer ziek is, weten we ook nog wel redelijk hoe het zit met rechten en plichten. In ieder geval moet je als werkgever tijdens ziekte het loon doorbetalen. De werknemer gaat langs de bedrijfsarts zodat er een beeld ontstaat hoelang de arbeidsongeschiktheid gaat duren. Alleen hoe werkt dat nu bij grensarbeiders? In een eerdere bijdrage werd uitgelegd wat een grensarbeider is. Simpel gezegd is het iemand die woont in land A en werkt in land B.
 
Kun je als werkgever dan eisen dat zo’n zieke werknemer naar jouw land toekomt om daar een bedrijfsarts te bezoeken? Kort geleden speelde er een zaak bij de kantonrechter in Maastricht waar die vraag aan de orde was. 

Polen – Nederland
De man waar het om gaat woont in Polen. Hij ging in 2012 werken bij een Nederlands bedrijf en verdiende er een contract voor onbepaalde tijd. Nu is de afstand Polen-Nederland wel iets te ver om elke dag heen en weer te reizen. Dus deze man bleef drie weken achter elkaar in Nederland om daar te werken. Daarna ging hij een week terug naar zijn woonland Polen.
 
Te ziek voor de reis
Dan gebeurt het. Op 11 oktober 2016 meldde de Poolse man zich ziek bij zijn werkgever. hij stuurde een e-mail naar zijn werkgever met daarbij een medisch attest (een doktersverklaring). Zijn Nederlandse werkgever gaat voortvarend aan de slag met de verplichtingen bij ziekte en laat de man uitnodigen voor het spreekuur van de bedrijfsarts in Nederland op 17 oktober 2016. De zieke man meldt zich af. Hij is niet in staat om naar Nederland te komen.
 
Opschorten loondoorbetaling
De werkgever laat het er niet bij zitten en stuurt de man een hele duidelijke brief. Strekking daarvan is dat men het vermoeden heeft van onterechte ziekmelding. Nu de man zich onttrekt aan controle door ArboNed (bedrijfsarts) kan de mate van arbeidsongeschiktheid niet worden vastgesteld. Daarom gaat de werkgever over tot opschorting van de loonbetaling.
 
Ontslag op staande voet
De werknemer stuurt een nieuw medisch attest naar zijn werkgever, vertaald en wel. Kort daarna stuurt de Poolse man de medische documenten ook nog naar de bedrijfsarts van zijn werkgever. Het helpt niet. Op 21 november 2016 ontving de man een brief van zijn werkgever; u bent op staande voet ontslagen. De reden? De werknemer heeft een gedegen controle van zijn ziekmelding onmogelijk gemaakt.
 
Niet-ontvankelijkheid werknemer?
Bij de rechter vorderde de man doorbetaling van zijn salaris e.d. Volgens de werkgever is de man niet-ontvankelijk. Hij had zijn vordering tot loondoorbetaling moeten onderbouwen met een verklaring van een deskundige die door het UWV is aangewezen (voor de liefhebber, dit staat in artikel 7:629a BW). De kantonrechter wijst dat verweer resoluut af. Dit is in strijd met Europees recht. De werknemer mocht volstaan met verklaringen van de Poolse artsen. Dit is bewijs door de werknemer aangevraagd in het land van zijn woonplaats.
 
Geen bezoek Nederlandse bedrijfsarts
De werknemer is ontvankelijk en dus moest er een inhoudelijke beslissing komen over de loondoorbetaling. Volgens de kantonrechter mocht de werkgever niet van haar Poolse werknemer eisen dat die zich naar Nederland (als werkland) zou begeven om daar bij een bedrijfsarts langs te gaan. Dit is in strijd met de Europese regelgeving waarin onder meer is bepaald dat de reis naar het werkland alleen kan worden geëist als de werknemer daartoe medisch in staat is. Werkgever mocht de loonbetalingsverplichting niet opschorten. De vordering van werknemer werd toegewezen.
 
Afspraken vastleggen
Werkgevers moeten altijd zorgvuldig omgaan met zieke werknemers. Zeker bij grensarbeiders. Kijk verder dan alleen de Nederlandse wetgeving. Als je als werkgever toch duidelijke voorschriften wil voor zieke grensarbeiders, ga dit dan vastleggen in je bedrijfsreglement. Neem daarin op dat een zieke werknemer zich dan moet melden bij bedrijfsarts X in het woonland van die werknemer. 

De volledige uitspraak van de kantonrechter in Maastricht van 27 juni 2017 kunt u hier lezen. Daar leest u het wettelijk kader en de verwijzingen naar Europese verordeningen.